Loren Lipworth je sa saradnicima izvršila istraživanje na Univerzitetskom medicinskom centru Vanderbilt u Tennessiju. Pratili su 3572 šveđanki koje su dobile prsne implantate između 1965. i 1993. godine. Pregledali su smrtovnice i utvrđivali uzroke smrti. U istraživanje nisu bile uključene žene koje su dobile implantate nakon operacije raka dojke.
Među ženama s prsnim implantatima je 2 do 3 puta veća verovatnost da će izvršiti samoubistvo nego među onima koje nemaju implantate. Rizik je u prvih deset godina manji, a s godinama se povećava. Dakle, što je više vremena proteklo od zahvata, veći je rizik. Dvadeset godina nakon operacije rizik je šest puta veći. Isto tako je među ženama s prsnim implantatima veći rizik od smrti zbog alkoholizma ili uzimanja prevelike količine opojnih sredstava.
Sreća koju žena oseća i nova pažnja koja joj se udeljuje nakon operacije s vremenom izbledi. Ako malo poprsje nije bilo osnovni uzrok frustracije, žena će ubrzo spoznati da joj nove grudi same po sebi ne mogu doneti željenu samosvest i sreću.
Sve to ukazuje na puno veći problem kod većina žena. Problem je u prihvatanju sebe, a to premašuje broj gudnjaka. Kaže se da depresiju i nedostatak samosvesti ne može rešiti hirurški skalpel.
Veliku smrtnost može uzrokovati oštećenje implantata i potreba za novom operacijom što mnoge žene ne mogu priuštiti ili joj se ne žele još jednom podvrgnuti. Mnoge zbog toga trpe bolove i psihičke posledice.
hmm,veoma zanimljivo saznanje...silikonska samoubistva su misteriaj za nase detektive,mad aja mislim da to nisu samoubistva vec napad silikona koji uzvracaju udarac